วันแม่ปีนี้ Cartoon MThai ขอเสนอเรื่องราว ความรักของแม่ ในอีกรูปแบบหนึ่ง จากการ์ตูนมังงะที่โด่งดังและกำลังจะเป็นอนิเมะแล้วด้วย นั่นคือเรื่อง หุ่นเชิดสังหาร ผลงานของ อ.ฟูจิตะ คาซึฮิโร และที่จะกล่าวถึงในโอกาสนี้ จะเจาะลึกถึงเรื่องราวการตามหารอยยิ้มของตุ๊กตาฟรองซีน ผู้นำสูงสุดของเหล่าออโต้มาต้าที่ถูกสร้างขึ้นมาจากความบ้าคลั่งของชายคนหนึ่ง ซึ่งจะเกี่ยวพันกับความเป็นแม่อย่างไร โรงละครเปิดม่านแล้ว เชิญติดตาม.. ![😄]()
คำเตือน คอการ์ตูนท่านใดยังไม่เคยอ่านหุ่นเชิดสังขาร บทความนี้สปอยแน่นอน แต่จะทำให้ท่านอยากจะหามาอ่านในทันที ![❗]()
ติดตาม
ตัวอย่างแรก หุ่นเชิดสังหาร เวอร์ชั่นอนิเมะ กำหนดฉายจริงตุลาคมนี้
ตุ๊กตาฟรองซีน คือ..
![]()
ตุ๊กตาฟรองซีน ถูกสร้างเลียนแบบหญิงสาวชาวฝรั่งเศสคนหนึ่ง ซึ่งมีรอยยิ้มที่สดใสราวกับนางฟ้า เธอมีชื่อว่า ฟรองซีน รอยยิ้มและความน่ารักสดใสใจดีของเธอประทับใจ ไป่อิง และ ไป่จิน 2 พี่น้องนักเชิดหุ่นกระบอกชาวจีนเป็นอย่างมาก แต่เรื่องราวความรักสามเส้าก็ก่อให้เกิดโศกนาฏกรรมขึ้นจนได้ เมื่อฟรองซีนเลือกใช้ชีวิตกับไป่อิงผู้พี่ ไป่จินน้องชายโกรธแค้นถึงขนาดลักพาตัวฟรองซีนหนีไปเป็นเวลาถึง 9 ปี
ไป่อิงตามหาจนเจอ แต่โชคร้าย ฟรองซีนเลือกที่จะจบความทุกข์ด้วยความตายต่อหน้า 2 พีน้อง ไป่อิงจากไปพร้อมกับความเศร้า แต่ไป่จินกลับใช้ความเป็นอัจฉริยะของเขา พัฒนาหุ่นเชิดจนกลายเป็น Automata (ออโต้มาต้า ตุ๊กตาจักรกลที่เคลื่อนไหวเองได้) และสร้างหุ่นผู้หญิงขึ้นมาโดยมีทุกอย่างเหมือนผู้หญิงที่เขารัก และตั้งชื่อให้ว่า ฟรองซีน..
ตุ๊กตาฟรองซีนมีทุกอย่างเหมือนฟรองซีนที่จากไป ขาดเพียงแค่รอยยิ้มแบบมนุษย์และเป็นสิ่งที่ไป่จินต้องการมากที่สุด เมื่อตุ๊กตาฟรองซีนไม่สามารถยิ้มให้เขาได้ ไป่จินจึงทิ้งตุ๊กตาฟรองซีนไว้อย่างไม่ใยดี การเดินทางตามให้รอยยิ้มของตุ๊กตาฟรองซีนจึงเริ่มขึ้น
อันเจริน่า.. ทายาทของฟรองซีน
เวลาผ่านไป ตุ๊กตาฟรองซีนสร้างตุ๊กตาสาวกขึ้นมามากมาย เพื่อให้ค้นหาวิธีที่ทำให้เธอยิ้มได้เหมือนมนุษย์ ซึ่งวิธีการต่างๆ ที่ว่านี้ ก็รวมไปถึงวิธีที่โหดร้ายด้วย จึงเกิดเป็นเรื่องราวการต่อสู้ระหว่าง ชิโรงาเนะ กลุ่มคนที่ได้รับพลังบางอย่างจาก อควอวีเต้ มรดกที่ไป่อิงทิ้งไว้ให้เพื่อต่อสู้กับ ออโต้มาต้า เหล่าตุ๊กตาจักรกลที่โหดร้าย
อันเจริน่า หญิงสาวในกลุ่มชิโรงาเนะ เธอมีหน้าตาเหมือนกับฟรองซีนไม่ผิดเพี้ยน เพราะมีสายเลือดเดียวกันซึ่งอันเจริน่าเองก็ไม่รู้ตัว ระหว่างการฝึกเชิดหุ่นที่ฝรั่งเศส เธอถูกขับไล่ออกจากกลุ่มด้วยเหตุผลบางอย่าง ทำให้อันเจริน่าเดินทางอย่างไร้จุดหมายด้วยจิตใจที่ตายด้านและหมดกำลังใจในการใช้ชีวิต จนกระทั่งมาถึงญี่ปุ่น เธอได้พบกับ ไซงะ โซจิโร่ ชายหนุ่มผู้สามารถทลายกำแพงในใจของเธอได้ ทั้งคู่ตัดสินใจใช้ชีวิตร่วมกัน จนในที่สุด อันเจริน่าก็ตั้งครรภ์ แต่ในขณะนั้นเอง ตุ๊กตาฟรองซีน ก็เดินทางมาถึงญี่ปุ่นแล้ว
จะโอบกอดด้วย ความรักของแม่
การต่อสู้ระหว่างชิโรงาเนะกับออโต้มาต้ายังยืดเยื้อ ฝ่ายออโต้มาต้าเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ฝ่ายชิโรงาเนะขาดกำลังพลรบ จึงได้มอบหมายให้ กรี เด็กหนุ่มชาวฝรั่งเศสผู้เป็นชิโรงาเนะเช่นเดียวกับอันเจริน่า มานำเอาวัตถุดิบที่ใช้ในการทำอควอวีเต้เพื่อสร้างชิโรงาเนะรุ่นใหม่ๆ มาเป็นกำลังรบ วัตถุดิบนั่นคือ ศิลาไร้กระด้าง ที่อยู่ในตัวของอันเจริน่าตั้งแต่ยังเด็ก
![]()
ศิลาไร้กระด้างนั่นเป็นสิ่งที่ไม่สามารถโดนอากาศได้ ต้องอยู่ในภาชนะพิเศษเท่านั้น และภาชนะที่ว่านี้ก็คือเด็กนั่นเอง เมื่อกรีเดินทางมาถึงหมู่บ้านคุโรงะ หมู่บ้านเล็กๆ ที่อันเจริน่าพักอยู่จึงพบว่าอันเจริน่ากำลังท้องแก่ ซึ่งเหมาะกับภารกิจที่ได้รับมาพอดี จึงตั้งใจจะย้ายศิลาไร้กระด้างจากอันเจริน่ามาไว้ที่ตัวเด็กแล้วนำกลับฝรั่งเศสเลย
อันเจริน่าไม่ต้องการให้ลูกที่กำลังจะเกิดมามีชะตากรรมที่โหดร้ายแบบที่ตนเคยเจอมา จึงปฏิเสธที่จะมอบศิลาไร้กระด้างคืน ส่วนตัวกรีนั่นก็มีปมเกี่ยวกับแม่อยู่ก่อนแล้ว จึงยืนยันจะทำภารกิจให้จบ การต่อสู้จึงเริ่มขึ้น
![]()
กรีมั่นใจว่าตนเองชนะแน่นอน แต่สิ่งที่กรีคาดไม่ถึงคือ สัญชาตญาณของความเป็นแม่ที่อันเจริน่าต้องการจะปกป้องลูก แม้ว่าจะเสียเปรียบมาก แต่ในที่สุดอันเจริน่าก็สามารถเอาชนะกรีได้ แถมยังให้ที่พักรักษาตัวกับกรีอีกด้วย ระหว่างนั้นเอง กรีเริ่มสัมผัสกับความรักความอบอุ่นของแม่ที่ตนเองขาดจนเริ่มสับสนกับภารกิจ
![]()
ในขณะนั้นเอง ตุ๊กตาฟรองซีนเดินทางมาถึงญี่ปุ่นและได้พบกับ ไซงะ โซจิโร่ ที่เกียวโต เธอทราบว่าอันเจริน่ามีหน้าตาเหมือนกับเธอ จึงขอให้โซจิโร่ช่วยพาไปพบอันเจริน่าเพื่อแยกส่วนให้ด้วย โซจิโร่รู้สึกประหลาดใจมากที่ผู้นำของเหล่าศัตรูแอบมาพบด้วยตนเองและยังขอให้ช่วยกำจัดเธอทิ้งอีกด้วย โซจิโร่จึงขอดัดแปลงชิ้นส่วนของตุ๊กตาฟรองซีนเพื่อลดทอนพลังให้เทียบเท่ากับมนุษย์ธรรมดา ซึ่งตุ๊กตาฟรองซีนก็ยอมแต่โดยดี
โซจิโร่ส่งจดหมายแจ้งเตือนแก่อันเจริน่าเพื่อให้เตรียมรับมือตุ๊กตาฟรองซีนไว้ก่อนแล้ว อันเจริน่าก็สนใจอยากฟังเรื่องราวของตุ๊กตาฟรองซีนเช่นเดียวกัน เมื่อทั้งคู่มาถึง กรีเข้าจู่โจมตุ๊กตาฟรองซีนทันที แต่อันเจริน่าห้ามไว้ ทันใดนั้น อันเจริน่าก็ปวดท้องคลอดขึ้นมากระทันหัน
![]()
วันที่ชีวิตจะถือกำเนิด
จากอาการปวดท้องคลอดของอันเจริน่า ทำให้กรีต้องพักรบกับตุ๊กตาฟรองซีนไว้ก่อน ชาวบ้านเข้าใจว่าตุ๊กตาฟรองซีนเป็นญาติของอันเจริน่ามาเยี่ยมเพราะหน้าเหมือนกัน จึงให้มาช่วยทำคลอด ตุ๊กตาฟรองซีนสนใจเรื่องการทำคลอดมาก เพราะไม่เคยเห็นมาก่อน ที่ผ่านมาสนใจแต่เรื่องของอารมณ์มนุษย์แต่ไม่เคยเรียนรู้เรื่องของกำเนิดชีวิต กรีอธิบายว่าก่อนเด็กจะเกิดมาได้นั้น ต้องอยู่ในท้องของแม่นานถึง 9 เดือน ตุ๊กตาฟรองซีนตกใจมากเพราะตนนั้นสามารถสร้างตุ๊กตาตัวอื่นด้วยเวลาเพียง 2 วันเท่านั้น
อาการปวดของอันเจริน่าไม่สู้ดีนัก เพราะเด็กไม่กลับหัว ซึ่งในสมัยก่อนเป็นเคสที่อันตรายมาก อาจทำให้เสียชีวิตทั้งแม่และเด็กก็ได้ คนทำคลอดก็ยังไม่มาเพราะมีอุบัติเหตุแต่โซจิโร่กำลังไปรับอยู่ สถานการณ์บีบให้กรีกับตุ๊กตาฟรองซีนต้องช่วยกันทำคลอด อันเจริน่าบอกว่าให้กรีผ่าท้องเอาเด็กออกเลย ไม่ต้องห่วงตนเพราะลูกสำคัญกว่า ตุ๊กตาฟรองซีนได้ยินเช่นนั้นจึงเริ่มรู้สึกอะไรบางอย่าง
![]()
เมื่อคนทำคลอดมาถึง จึงให้คำแนะนำกรีเพื่อทำคลอดต่อไปได้จนเสร็จ กรีสามารถนำทารกน้อยออกมาได้แล้วแต่เด็กก็ยังไม่ยอมร้องซึ่งหมายความว่าไม่หายใจนั่นเอง ปล่อยไว้นานเด็กจะเสียชีวิต และเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อตุ๊กตาฟรองซีนเป็นผู้ที่ตบก้นเด็กจนร้องไห้เสียงดัง ชีวิตใหม่ได้ถือกำเนิดแล้ว จากการช่วยเหลือของตุ๊กตาฟรองซีน การคลอดผ่านไปด้วยดี อันเจริน่าตั้งชื่อให้ลูกสาวของตนว่า เอเลโอนอล และตุ๊กตาฟรองซีนเริ่มมีความคิดว่า อยากคลอดลูกได้เหมือนมนุษย์..
![]()
วันชื่นคืนสุข
เวลาผ่านไป 3 เดือน เอเลโอนอลเติบโตขึ้นแบบเด็กปกติโดยมีตุ๊กตาฟรองซีนและกรีคอยช่วยเลี้ยงดู ระหว่างนั้นอันเจริน่าได้สอนเรื่องราวต่างๆ ของการเติบโตและการใช้ชีวิตของมนุษย์ให้แก่ตุ๊กตาฟรองซีน ความผูกพันแบบครอบครัวเริ่มก่อเกิดขึ้นในความคิดของตุ๊กตาฟรองซีนแล้ว แม้แต่กรีซึ่งตั้งใจจะทำลายตุ๊กตาฟรองซีนก็ยังรู้สึกว่าตุ๊กตาฟรองซีนเปลี่ยนไปรวมทั้งตนเองด้วย ตุ๊กตาฟรองซีนได้เอ่ยขึ้นมาว่า อยากอยู่ดูการเติบโตของเอเลโอนอลตลอดไป นั่นหมายถึงเธอเริ่มเข้าใจความเป็นแม่ขึ้นมาบ้างแล้ว..
แต่ความสุขนั้นผ่านไปอย่างรวดเร็ว เหล่าออโต้มาต้าเองก็ต้องการศิลาไร้กระด้างด้วยเช่นกัน และตอนนี้ก็ได้ตามรอยมาถึงหมู่บ้านคุโรงะแล้ว เมื่อพบที่อยู่ของอันเจริน่าก็เข้าโจมตีทันที ตุ๊กตาฟรองซีนออกไปห้ามในฐานะผู้นำของออโต้มาต้า ออกคำสั่งให้ออโต้มาต้าทุกตัวกลับไปและอย่ามายุ่งกับที่นี่อีก แต่เรื่องเหลือเชื่อก็เกิดขึ้น เมื่อเหล่าออโต้มาต้าโจมตีใส่ตุ๊กตาฟรองซีนทันทีและยังบอกว่าไม่รู้จักอีกด้วย
![]()
เมื่อหนีไม่ได้ก็ต้องสู้ โซจิโร่ให้อันเจริน่าพาเอเลโอนอลหนีไป ตุ๊กตาฟรองซีนก็จะร่วมสู้ด้วย แต่ตุ๊กตาฟรองซีนนั่นถูกโซจิโร่ดัดแปลงให้ไร้พลังไปแล้วก่อนหน้านี้ อันเจริน่าจึงตัดสินใจฝากเอเลโอนอลไว้กับตุ๊กตาฟรองซีนแล้วให้รีบหนีไป ตนเองจะเป็นคนสู้แทนพร้อมทั้งบอกว่า ศิลาไร้กระด้างได้ย้ายไปอยู่กับเอเลโอนอลแล้วตั้งแต่ตอนคลอดออกมา กรีตกใจมากที่ไม่รู้เรื่องนี้ แต่เมื่อโซจิโร่และอันเจริน่าเชื่อใจตุ๊กตาฟรองซีนแล้ว กรีก็เลยต้องตามน้ำพร้อมทั้งเปิดทางให้ตุ๊กตาฟรองซีนพาเอเลโอนอลหนีไป
![]()
ระหว่างหนี ตุ๊กตาฟรองซีนได้คิดถึงช่วงเวลาที่ได้เลี้ยงดูเอเลโอนอลตลอดมา และเริ่มคิดได้ว่าการตามหาวิธีที่ทำให้ตนเองยิ้มได้เหมือนมนุษย์นั้นไม่สำคัญอีกแล้ว ที่ผ่านมาตุ๊กตาฟรองซีนเชื่อว่าถ้ายิ้มได้เธอจะกลายเป็นมนุษย์จริงๆ แต่ตอนนี้ได้รู้แจ้งแล้วว่า เธอเป็นเพียงตุ๊กตาที่ถูกสร้างขึ้นมา และความคิดที่ว่าจะให้ยิ้มออกมาจากใจหรือคลอดลูกได้เหมือนมนุษย์นั่น เป็นสิ่งที่ไม่มีทางเกิดขึ้นกับเธอแน่นอน
การปกป้องเอาเลโอนอล ณ ตอนนี้สำคัญกว่าทุกเรื่องของตนเองเสียอีกและเธอจะต้องปกป้องเด็กคนนี้ให้ได้
รอยยิ้มที่ตามหา
ขณะหลบหนี ตุ๊กตาฟรองซีนพลาดท่าตกลงไปในบ่อน้ำลึกซึ่งน้ำในบ่อเย็นจัดซึ่งเป็นอันตรายต่อเด็กทารกมาก ในช่วงเวลาวิกฤตินั้นเอง ศิลาไร้กระด้างในตัวเอเลโอนอลเกิดทำปฏิกิริยากับน้ำในบ่อเพื่อฟื้นฟูร่างกาย จนกลายเป็นอควอวีเต้ สำหรับมนุษย์ ถ้าดื่มเพียงน้อยนิดมันคือยาอายุวัฒนะ รักษาสารพัดโรคและเปลี่ยนคนธรรมดาให้เป็นชิโรงาเนะ สำหรับออโต้มาต้ามันคือของเหลวที่ทำให้พวกมันเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ แต่ปริมาณมากขนาดน้ำในบ่อมันเปรียบเสมือนน้ำกรดกัดกร่อนทุกอย่าง
![]()
เพื่อปกป้องเอเลโอนอลจากอควอวีเต้ทำกำลังกัดกร่อนร่างกาย ตุ๊กตาฟรองซีนทำทุกอย่างแม้กระทั่งอ้อนวอนพระเจ้าที่ตนเองก็ไม่รู้จัก และสิ่งสุดท้ายที่ตุ๊กตาฟรองซีนทำก็คือ..
![]()
ตุ๊กตาฟรองซีนร้องเพลงกล่อมเด็กจนทำให้เอเลโอนอลสงบลงได้ หัวใจของความเป็นแม่ ความรักของแม่ ได้เกิดขึ้นในตัวของตุ๊กตาฟรองซีนที่แม้แต่ตัวเองก็ยังไม่รู้ตัว จากนั้นตุ๊กตาฟรองซีนก็ทำหน้าตลกหลอกล่อจนเอเลโอนอลหัวเราะ และยิ้มให้เธอย่างมีความสุข ตุ๊กตาฟรองซีนประหลาดใจมากที่เด็กน้อยยิ้มให้กับเธอ ยิ้มให้กับตุ๊กตาจักรกลที่ทำแต่เรื่องเลวร้ายและเย็นชามาโดยตลอด แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม มันก็ทำให้เธอรู้สึกมีความสุขเช่นกัน และในวาระสุดท้ายนั้นเอง ตุ๊กตาฟรองซีนก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข..
รอยยิ้มของตุ๊กตาฟรองซีนเป็นอย่างไร ติดตามได้ใน หุ่นเชิดสังหาร.. !
สรุปทิ้งท้าย
เหตุการณ์ที่ยกมากล่าวถึงนี้เกิดขึ้นในหนังสือการ์ตูน หุ่นเชิดสังหาร ช่วงเล่มที่ 24-25 (พิมพ์แรกสนพ. SIC พอดีผมไม่ได้ซื้อเวอร์ชั่น Big Book จึงไม่ทราบเลขเล่ม ขออภัยไว้ ณ ที่นี้) ซึ่งสามารถตีประเด็นออกไปได้หลากหลายมุมมองมาก ความสุขที่ทำให้เกิดรอยยิ้มจากหัวใจ อ.ฟูจิตะ นำเสนอในมุมของแม่กับลูก ความรักที่มอบให้ทุกสิ่งโดยไม่หวังอะไรตอบแทน คือความรักที่แม่มีต่อลูก ซึ่งตุ๊กตาฟรองซีนก็ได้เข้าถึงความรู้สึกนี้ไปแล้วในวาระสุดท้าย แม้เพียงน้อยนิด แต่นั้นก็สร้างรอยยิ้มที่เธอตามหามานานเจอจนได้
หลังจากนี้เหตุการณ์จะเป็นอย่างไร ใครยังไม่เคยอ่านไปติดตามกันได้ เนื้อเรื่องยังไปอีกไกลและมีอะไรเซอร์ไพร้สคนอ่านอีกเพียบ เป็นการ์ตูนมังงะที่ควรค่าแก่การอ่านเป็นอย่างมาก บอกเลย ส่วนรูปผมเอาหนังสือมาสแกนเอา อาจจะเบลอบ้างก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยครัชผม.. ![😅]()
The post ฟรองซีน ตุ๊กตาจักรกลที่เข้าถึง ความรักของแม่ appeared first on MThai Cartoon.